De elfde heb ik voor het laatst iets geschreven...ik ben er dus al weer snel bij. Dat komt omdat precies 10 dagen later ons rietje is geboren...uh, onze lieve, knappe Vie bedoel ik. Ik zit nu buiten onder de parasol terwijl ze naast mij op de loungebank ligt te slapen...en te hikken zo te horen. Jan wil haar zo snel mogelijk kennis hebben laten maken met zijn "buitenleven"in zijn zwembroek en zijn Jancuzzi. (Verzin ik niet he..hangt echt een bordje boven een badkuip met Jancuzzi erop). Wat een belachelijk wonder is het toch ook he. Ik heb eens op mijn gemak al mijn blogs terug zitten lezen. Ik had dus echt nooit gedacht dat ik ook nog eens blog zou typen over de geboorte van ons kind.... Ik sliep, zeker na de uitgerekende datum, echt heul slecht. Ik had een speciale beltoon voor Brechtje ingesteld zodat ik niet meer 20 keer per dag een meter de lucht in zou springen als ik gebeld werd. Jan en ik spendeerde vooral veel uurtjes aan het water samen met de hond. Op een luchtbed